แกว่ง

v. sway

def.:

อาการที่เคลื่อนไหวไปทางโน้นทีทางนี้ทีโดยที่โคนหรือต้นของสิ่งนั้นติดอยู่กับสิ่งอื่น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่อยู่กับที่, ไม่อยู่ในแนว

related: swing, brandish, wave, wobble, oscillate syn.: แกว่งไกว, ไกว ant.: นิ่ง sample:

ลูกตุ้มนาฬิกาแกว่งไปมา